بررسی تخصصی سیستم عامل iOS

نویسنده : drgon

تاریخ : سه شنبه 26 شهريور 1392

تاریخچه

سیستم عامل آی او اس(iOS) در تاریخ 9 ژانویه سال 2007 در کنفرانس MacWorld معرفی شد و در ماه ژوئن همان سال برای اولین بار در تلفن هوشمند اپل یعنی آیفون(iPhone) قرار گرفت. این سیستم عامل انقلابی در سیستم عامل های کاربردی تلفن های همراه هوشمند بود. این سیستم عامل ابتدا برای آیفون و آیپاد تاچ(iPod Touch) و بعدها برای آیپد(iPad) و اپل تی وی(Apple TV) نیز مورد استفاده قرار گرفت.

اپل برای اینکه بتواند سیستم عامل خود را از خطر دستکاری های بی جا و بی مورد نجات دهد، مجوز استفاده آن را برای استفاده روی سخت افزارهای شخص ثالث نداد.

اپل در ابتدا نام مشخصی را برای سیستم عامل تلفن همراه آیفون مشخص نکرده بود و آن را iPhone runs OS X می نامید. 17 اکتبر 2007، اپل کیت توسعه نرم افزاری با عنوان SDK ارائه داد تا توسعه دهندگان بتوانند برنامه های بومی تحت سیستم عامل iOS خلق کنند. اولین نسخه کیت SDK در تاریخ 6 مارس 2008 ارائه شد و سیستم عامل آیفون نیز نامش تغییر کرد و iPhone OS نامیده شد.

پس از گذشت 2 سال، اپل نام جدید و نهایی سیستم عامل iPhone OS را iOS گذاشت. این نام در پیش در اختیار سیسکو بود که بیش از 10 سال برای سیستم عامل و روترهایش مورد استفاده قرار می داد اما اپل توانست در دادگاه مجوز علامت تجاری iOS را از سیسکو بگیرد و به نام خود ثبت کند.

iOS Home Screen

ویژگیهای iOS

سیستم عامل iOS به خاطر ویژگیهای منحصر به فردش، محبوبیت بسیاری در میان کاربران دارد. این سیستم عامل بر پایه رابط کاربری مستقیم(Concept of Direct Manipulation) یعنی چند لمسی بودن و استفاده کردن ار حرکات دست و انگشتان طراحی شده است. iOS از ژیروسکوپ داخلی دیوایسهای اپل پشتیبانی می کند و به حرکات دست اعم از تغییر جهت در 3 بعد و یا تکان دادن دست عکس العمل نشان می دهد.

سیستم عامل iOS دارای 4 قسمت مجزا می باشد که عبارتند از: لایه اصلی که هسته سیستم عامل است، دیگری لایه خدمات، لایه رسانه ها و لایه رویی که لایه لمسی می باشد.

دیگر ویژگیهای اصلی سیستم عامل iOS به ترتیب زیر می باشند که هر کدام را جداگانه بررسی خواهیم کرد.

صفحه اصلی
پوشه ها
گزینش برنامه های کاربردی
مرکز هشدار سیستم عامل
عملیات چند کاره
مرکز بازی

صفحه اصلی(Home Screen)

سیستم عامل iOS دارای صفحه ای به نام Home Screen یا همان صفحه اصلی است که در آن آیکون تمامی برنامه های نصب شده بر روی دیوایس نمایش داده می شود. همچنین در پایین صفحه اصلی، بخشی به نام Dock یا بارانداز وجود دارد که کاربر می تواند بدون خروج از برنامه ای، به برنامه دیگر برود. برای ظاهر شدن Home Screen کافی است که دکمه فیزیکی موجود بر روی دیوایس که Home نام دارد، فشرده شود. صفحه دیگری در iOS 3 به بعد نیز اضافه شده که Spotlight Search نام دارد. این صفحه در سمت چپ صفحه اصلی وجود دارد و به کاربران این امکان را می دهد تا بتوانند میان برنامه ها، ایمیل ها، یادداشت ها، دفترچه تلفن و ... به جستجو بپردازند.

پوشه ها(Folders)

سیستم ساخت پوشه با iOS 4 معرفی گردید که بسیار ساده و کار آمد است. برای ساخت پوشه کافی است آیکون ها را در حالت Jiggle Mode قرار داد و آیکونی را بر سر آیکونی دیگر کشاند تا پوشه ساخته شود. در آیفون و آیپاد می توان در یک فولدر 12 برنامه قرار داد و در آیپد هم تا 20 برنامه ظرفیت وجود دارد.

گزینش برنامه های کاربردی(Switching Applications)

برای ظاهر شدن Dock جهت گزینش برنامه های کاربردی به کمک دو بار فشار دادن دکمه Home این امکان فراهم می شود تا کاربر بتواند برنامه هایی که به آنها نیاز ندارد و در حال اجرا هستند، ببندد و همچنین کنترل موزیک، صدا، نور صفحه و قفل کردن چرخش صفحه را در دست گیرد.

مرکز هشدار سیستم عامل(Notification Center)

این مرکز که در iOS 5 به طور کامل و بدون نقص ارائه شد که وظیفه آن نمایش اطلاعیه هایی بود که از ایمیل، پیام کوتاه، برنامه ها و... برای کاربر ارسال می شد. با کشیدن انگشت از بالای صفحه اصلی به سمت پایین، مرکز هشدار سیستم عامل نمایش داده می شود و در صورت لمس کردن یکی از اطلاعیه ها، کاربر به همان بخشی هدایت می شوید که اطلاعیه از آن صادر گردیده است.

عملیات چند کاره(Multi Tasking)

اپل پیش از اینکه iOS 4 را عرضه کند، ویژگی مولتی تسکینگ را بسیار محدود در اختیار کاربر قرار داده بود اما پس از ارائه iOS 4 این امکان کامل گردید و بدون نقص در اختیار کاربر قرار گرفت. هم اکنون کاربران به کمک خاصیت Multi Tasking سیستم عامل iOS می توانند تا 7 برنامه را در پس زمینه سیستم خود پشتیبانی کنند.

مرکز بازی(Game Center)

مرکز بازی که با نام Game Center در صفحه اصلی دیوایس وجود دارد، در ابتدا توسط اپل معرفی گردید. این بخش به کاربران این امکان را می دهد تا با دوستان خود و به کمک Match Making بازی های چند نفره تحت اینترنت انجام دهند و امتیازات خود را در Leader Board با دوستان خود به اشتراک بگذارند.

:: موضوعات مرتبط: سیستم عامل ها، ،
:: برچسب‌ها: سیستم عامل ها,

سیستم عامل آندروید

نویسنده : drgon

تاریخ : سه شنبه 26 شهريور 1392

اندروید (در فارسی آندرویید هم تلفّظ می‌شود) (از یونانی: به معنای مَرد، انسان، شبه آدم یا رُبات)، (به انگلیسی: Android)‏ نام سیستم‌عاملیاست که گوگل برای تلفن همراه و لوح‌رایانه و هم اکنون برای تلویزیون نیز عرضه می‌نماید و با همکاری ده‌ها شرکت بر روی دستگاه‌های مبتنی بر اندروید قرار می‌دهد.^[۱] اندروید بر پایهٔ هسته لینوکس ساخته شده‌است.

تاریخچه

در ماه ژوئیه سال ۲۰۰۵ گوگل شرکت اندروید در پالو آلتوی کالیفرنیا را خرید. شرکت کوچک اندروید که توسط اندی روبین، ریچ ماینرز، نیک سیرز و کریس وایت پایه‌گذاری شده بود، در زمینه تولید نرم‌افزار و برنامه‌های کاربردی برای تلفن‌های همراه فعالیت می‌کرد. اندی روبین مدیر ارشد اجرایی این شرکت پس از پیوستن اندروید به گوگل به سمت قائم‌مقام مدیریت مهندسی این شرکت و مسئول پروژه اندروید در گوگل منصوب شد.^[۲] تیم اندروید به رهبری روبین فعالیت خود را برای تولید پلتفرم موبایل مبتنی بر کرنل لینوکس آغاز کردند و نتیجه اولیه این پروژه در کنفرانس خبری شرکت گوگل در ۵ نوامبر سال ۲۰۰۷، مطرح کردن «اتحادیه گوشی باز» یا Open Handset Alliance بود. ۳۴ شرکت فعال در زمینه تولید نرم‌افزار، تولید گوشی‌های تلفن همراه، اپراتور تلفن همراه و تولیدکننده نیمه رساناها و پردازنده‌های تلفن همراه اعضای بنیان‌گذار این اتحادیه بودند. در میان نام‌های مشهور در بین اعضای مؤسس، شرکت‌هایی چون سامسونگ، ال جی، موتورولا، اچ تی سی، T-Mobile، NTT DoCoMo، اینتل، Nvidia، تگزاس اینسترومنتس، کوآلکام، برادکام، تلفونیکا، اسپرینت، eBay و البته گوگل به چشم می‌خوردند. اریک اشمیت مدیر ارشد اجرایی گوگل در این مراسم گفت: «اعلام امروز بسیار جاه‌طلبانه‌تر از معرفی تنها یک تلفن گوگلی است که در چند هفته اخیر توسط رسانه‌ها پیش‌بینی شده بود. از دیدگاه ما پلتفرمی که ما ارائه کرده‌ایم، هزاران تلفن گوناگون را به بازار روانه خواهد کرد.» نخستین گوشی مبتنی بر اندروید توسط شرکت اچ تی سی با همکاری T-Mobile تولید شد. این گوشی که به فاصله کمتر از یک سال از تشکیل اتحادیه Open Handset Alliance یعنی در ۲۲ اکتبر ۲۰۰۸ تولید شد، در بازارهای مختلف به نام‌های اچ‌تی‌سی دریم، تی‌موبایل جی۱ و Era G۱ به بازار عرضه گردید.

۹ دسامبر ۲۰۰۸ چهارده عضو جدید از شرکت‌های صنعت تلفن همراه جهان به اتحادیه Open Handset Alliance پیوستند. در بین این نام‌ها باید به سونی اریکسون، اریکسون، توشیبا، اسوس، گارمین، هوآوی و آرم اشاره کرد. روند پیوستن شرکت‌های بزرگ به اتحادیه تا به امروز نیز ادامه داشته‌است و شرکت‌هایی چون ایسر، آلکاتل، لنوو، شارپ، فاکسکان، NEC، کیوسرا، NXP، ST-Ericsson، مارول، ZTE و دل نیز از جمله شرکت‌هایی بوده‌اند که به جمع پشتیبانی کنندگان اندروید پیوسته‌اند.

در تاریخ ۳ سپتامبر سال ۲۰۱۳ توسعه‎دهندگان اندروید رسماً اعلام کردند که با شرکت نستله، که از شرکت‎های مطرح صنعت شکلات سازی جهان می‎باشد، همکاری خواهند کرد. در همین راستا نسخهٔ ۴٫۴ سیستم‎عامل اندروید کیت کت نام گرفت. کیت کت از مارک‎های معروف شکلات است که توسط شرکت نستله و هرشی تولید می‎شود. ^[۳]

کپی‌رایت و حق امتیاز

حق امتیاز اکثر قسمت های اندروید به صورت اپن سورس بر اساس مجوز آپاچی نسخه ۲٫۰ (Apache License 2.0) ارائه می‌گردد. با اینکه سعی می شود تا اکثریت قسمت های این سیستم عامل بر اساس همین مجوز ارائه گردد، استثناهایی نیز وجود دارد. برای مثال هسته لینوکس موجود در این سیستم عامل با پروانه عمومی همگانی گنو نسخه ۲ (GPLv2) منتشر شده است.^[۴]

معنای اندروید و تلفظ صحیح

بنابر ترجمه واژه‌نامهٔ کمبریج، اندروید این‌گونه تعریف شده‌است: «یک ربات (ماشینی که به وسیله کامپیوتر کنترل می‌شود) که به گونه‌ای ساخته شده تا شکل ظاهری شبیه به انسان داشته باشد.»^[۵] بنا بر این تعریف شاید بتوان کلمه ربات انسان نما را ترجمه ی مناسبی برای این واژه در نظر گرفت.

تلفظ صحیح این کلمه بر اساس واژه‌نامهٔ کمبریج در هر دو گویش آمریکایی و بریتانیایی اندروید (/ˈæn.drɔɪd/) می باشد و در هیچ کدام از این گویش ها حرف 'آ' در ابتدای این کلمه به کار نمی رود.^[۵]

ویژگی‌های اندروید

اندروید تمامی تکنولوژی‌های اتصال (=Connectivity) شامل GSM/EDGE, CDMA, EV-DO, UMTS, بلوتوث و وای-فای را پشتیبانی می‌کند.
اندروید از فرمت‌های مختلف فایل‌های مالتی مدیا مثل MPEG-۴, H.۲۶۴, MP3, AAC, AMR, JPEG, PNG, GIF پشتیبانی می‌کند.
اندروید برای ارسال پیغام‌های متنی یا همان اس ام اس (SMS) از فرم‌های SMS, MMS و XMPP پشتیبانی می‌کند.
مرورگر موجود در اندروید بر اساس فریم ورک اوپن سورس WebKit توسعه یافته‌است.
اندروید برای ذخیره داده‌ها و مدیریت بانک‌های اطلاعاتی سبک از نرم افزار SQLite استفاده می‌کند.
تمام برنامه‌های اندروید به زبان جاوا نوشته می شوند. برای اجرای برنامه‌های جاوایی روی این سیستم عامل، کدهای جاوا به کدهای Dalvik تبدیل می‌شوند و سپس روی ماشین مجازی جاوایی (Dalvik virtual machine) اجرا می‌شوند.
ابزارهای مختلف اندروید برای توسعه دهندگان به راحتی در دسترس است و توسط شرکت گوگل پشتیبانی می‌شوند. این ابزارها شامل کتابخانه‌ها، خطایاب، شبیه ساز گوشی و یک پلاگین برای اکلیپس است.

اندروید از سخت افزارهای مختلف همچون جی پی اس و دوربین‌های متنوع پشتیبانی می‌کند.

تصاویر و فایل‌های گرافیکی بوسیله OpenGL پردازش می‌شوند که کیفیت بالاتری خواهند داشت.
با استفاده از تکنولوژی نسبتاً جدید شرکت Adobe با نام AIR نیز می توان به توسعه برنامه های کاربردی تحت این سیستم عامل پرداخت.

رابطه اندروید و جاوا

نرم افزارهای جانبی اندرویدی با استفاده از زبان جاوا نوشته می‌شوند و برای ارتباط با لایه‌های زیرین سیستم عامل می‌توانند از کتابخانه‌های جاوایی اندروید استفاده کنند. بخش رابط کاربری سیستم عامل اندروید با زبان جاوا نوشته شده‌است و بسیاری از برنامه‌های اندروید هم با جاوا نوشته شده‌اند. اما این سیستم عامل، Java Virtual Machine ندارد. برای اجرای برنامه‌های جاوایی روی این سیستم عامل، کدهای جاوا به کدهای Dalvik تبدیل می‌شوند و سپس روی Dalvik virtual machine اجرا می‌شوند. (دالویک یک ماشین مجازی جاوایی است که برای سیستم عامل اندروید بهینه شده‌است تا هم RAM و هم CPU و هم باطری کمتری مصرف کند). برنامه‌های جاوایی معمولی هم که روی گوشی‌های دیگر اجرا می‌شوند با استفاده از نرم افزارهای شبیه ساز ماشین مجازی جاوا مانند j2ME MIDP Runner روی این سیستم عامل قابل اجرا هستند.

فرمت فایل‌های پشتیبانی شده

اندروید در حالت پیش‌فرض فایل‌های mp3, aac , ogg , amr , midi , mpeg4 , wav , bmp , gif , png , jpg را پشتیبانی می‌کند. اندروید Adobe Flash را نیز پخش می‌کند و می‌تواند فایل‌های GIF متحرک را با حرکت پخش کند. برای پخش فایل‌های جریان دار مانند صوت و ویدئو نیز می‌توانید از تگ ویدئو html۵ و همچنین تکنولوژی Adobe Flash Streaming استفاده کنید. در نسخه‌های جدید اندروید، موتور جاوااسکریپت مرورگر کروم که سرعت بسیار بالایی در اجرای کدهای جاوا اسکریپت دارد به مرورگر اندروید متصل شده‌است. (در ضمن مرورگر اندروید کدهای HTML۵ را پشتیبانی می‌کند)

محیط برنامه‌نویسی اندروید

مجموعه برنامه نویسی اندروید یا Android SDK شامل یک دیباگر، کتابخانه‌های اندروید، شبیه ساز سیستم عامل، مستندات اندروید و فایل‌های نمونه و آموزشی است که به کاربر در ایجاد برنامه‌ها کمک می‌کند. هم اکنون این SDK بر روی یک سیستم ۳۲ بیتی که لینوکس، ویندوز و یا mac OSX داشته باشد اجرا می‌شود. پیش نیازهای نصب این SDK عبارتند از JDK و Apache Ant و python 2.2. برنامه‌های نوشته شده برای اندروید با پسوند apk ذخیره می‌شوند. برنامه ساز اندروید یک محیط برنامه نویسی ویژوال تحت وب برای برنامه نویسان تازه کار است که بر پایهٔ کتابخانه جاوایی open Blocks و توسط یکی از استادان دانشگاه MIT بنا شده‌است و فانکشن‌هایی برای برقراری ارتباط با سخت افزارهای مورد پشتیبانی اندروید دارد، مانند شتاب سنج، جهت سنج، جی پی اس، مدیریت پیامک اندروید، مبدل صدا به متن و امکان اتصال به وب سرویس‌ها (وب سرویس آمازون و توییتر بصورت پیشفرض در این محیط برنامه نویسی گنجانده شده).

نسخه‌های اندروید

نسخه	نام نسخه	ترجمهٔ فارسی نام نسخه	تاریخ انتشار
۱٬۰	alpha	▬▬▬	۲۳ دسامبر ۲۰۰۸
۱٬۱	beta	▬▬▬	۹ فوریه ۲۰۰۹
۱٬۵	«Cupcake»	«کیک فنجانی»	۳۰ آوریل ۲۰۰۹
۱٬۶	«Donut»	«دونات»	۱۵ سپتامبر ۲۰۰۹
۲٬۰ و ۲٬۱	«Eclair»	«نان خامه‌ای»	۲۶ اکتبر ۲۰۰۹
۲٬۲	«Froyo»	«ماست یخ‌زده»	۲۰ می۲۰۱۰
۲٬۳	«Gingerbread»	«نان زنجبیلی»	۶ دسامبر ۲۰۱۰
۳٬۰ - ۳٬۱ و ۳٬۲	«Honeycomb»	«کندوی عسل»	۲۲ فوریه ۲۰۱۱
۴٬۰	«Ice Cream Sandwich»	«بستنی حصیری» (در برخی منابع فارسی: ساندویج بستنی)	نوامبر ۲۰۱۱
۴٬۱	«Jelly Bean»	«آب‌نبات ژله‌ای»	جولای ۲۰۱۲
۴٬۲	«Jelly Bean»	«آب‌نبات ژله‌ای»	اکتبر ۲۰۱۲
۴٬۳	«Jelly Bean»	«آب‌نبات ژله‌ای»	جولای ۲۰۱۳
۴٬۴	KitKat	«کیت کت»	۳ سپتامر ۲۰۱۳